75 yıllık Harvard araştırması: Bizi ne mutlu eder? Bu konu başlığında bir çok araştırma haberi karşınıza çıkmıştır sosyal medyada. Bu kadar uzun soluklu ve detaylı bir araştırma yapıldığını daha önce duymamış olabilirsiniz. Hayatı daha mutlu yaşamayı kim istemez? O zaman buyrun yazıyı okuyalım, keyifli okumalar.

Bizi ne mutlu eder sorusuna cevap bulabilmek için Harvard Yetişkin Gelişimi Çalışması’nın direktörü Dr. Robert Waldinger‘in TED konuşmasında belirttiği gibi, 75 yıllık bir çalışma, deneklerin yakından takip edildiği en uzun ve en kapsamlı çalışma.

Araştırma hedefleri

Orijinal araştırmacılar tarafından ortaya atılan sorular hakkında düşünün:

Ya insanları yaşamları boyunca takip edebilseydik ve ilerledikçe onları neyin mutlu ettiğini kaydedebilseydik?

Gelecekteki kendinize yatırım yapacak olsaydınız, şu anda, zamanınızı ve enerjinizi nereye harcardınız?

Araştırmacılar işte bunu yapmak için yola çıktılar:

• Grant ve Glueck çalışması, 75 yılı aşkın bir süre boyunca iki farklı gruptaki 724 kişinin fiziksel ve duygusal sağlığını takip etti.
• Grant Çalışması, 1939’dan başlayarak Boston’un en yoksul mahallelerinde büyüyen – çoğu kiralık evlerde yaşayan – 456 kişiyi takip etti.
• Glueck Çalışması ise Harvard’ın 1939-1944 sınıflarından 268 mezunu takip etmiştir.
• Çalışma denekler ergenlik çağındayken başlamış ve seksen yaşlarına kadar takip edilmiştir.

Çalışmanın şaşırtıcı bir yanı da sadece yıllık anketlerden oluşmaması. Araştırmacılar katılımcıların evlerine giderek oturma odalarında oturdular. İş, ev hayatı ve sağlıkları hakkında konuştular. Deneklerin eşleri ve çocuklarıyla konuştular ve tıbbi kayıtları incelediler. Fiziksel faktörleri karşılaştırmak için deneklerden kan alındı ve onlarca yıl boyunca beyin taramaları yapıldı.

Dr. Waldinger bu çalışmanın ne kadar nadir olduğunu anlatıyor. Çoğu proje on yıl sonra dağılıyor. İnsanlar çalışmayı bırakıyor ya da çoğu zaman bir şekilde sonlanıyor. Ya da fonlar kesiliyor.

Araştırma bulguları

Denekler fabrika işçileri, doktorlar, avukatlar ve duvar ustaları olarak hayatın her kesiminden kişilerdi. Hatta bir ABD Başkanı bile vardı -John F. Kennedy, Jr.

Zaman içinde bazılarında alkolizm gelişti. Bazıları şirket basamaklarını en tepeye kadar tırmandı, bazıları ise tam tersi yönde aşağı düştü.

On binlerce sayfalık dokümantasyonun ve onlarca yıllık araştırmanın ardından, Dr. Waldinger tarafından aktarılan çarpıcı bir sonuç vardı:

“Bu 75 yıllık çalışmadan çıkardığımız en net mesaj şudur: İyi ilişkiler bizi daha mutlu ve sağlıklı kılıyor. Nokta.”

Şaşırdınız mı? Bu çok basit bir kavram gibi görünüyor ve başka araştırmalarla da doğrulandı.

SCIENCE dergisindeki bir makalede yazarlar House, Landi ve Umberson şu gözlemde bulunmuşlardır:

“Sosyal ilişkiler ya da bunların eksikliği, sağlık için önemli bir risk faktörü oluşturmaktadır – kan basıncı, kan yağları, obezite ve fiziksel aktivite gibi iyi bilinen risk faktörlerinin etkisine rakiptir.”

Bu teorinin duygusal sağlık açısından desteklenmesine şaşırmasak da, birçok fiziksel yönü geride bırakması özellikle ilgi çekici değil mi?

Sigara içmenin önemli bir risk faktörü olduğu belirtilse de, bulgular daha çok sosyal etkileşimin avantajlarıyla ilgiliydi. Travmatik çocukluk dönemlerinde, araştırmacılar deneklerin bir sonraki nesle katkılarına odaklanarak bu yaraları iyileştirmeye başladıklarını gösterdiler. Kendinden daha büyük bir şeye inanmanın da önemli bir faktör olduğu belirtildi.

“Yalnızlık, sigara ya da alkolizm kadar kötüdür.”
– Robert Waldinger

Üç büyük ders

Dr. Waldinger çalışmadan çıkarılan üç önemli dersin altını çiziyor:

1. Yalnızlık öldürüyor. Ortalama her beş Amerikalıdan biri kendini yalnız hissediyor. Yalnız kalmak zehirleyicidir. Yalnız insanlarda fiziksel gerileme daha fazladır ve beyin fonksiyonları daha erken, hatta orta yaşlarda bile gerileyebilir.
2. Önemli olan ilişkilerimizin kalitesidir. Dr. Waldinger, “Bir kalabalıkta ya da bir evlilikte yalnız olabilirsiniz” diyor. “Önemli olan sahip olduğunuz arkadaş sayısı değil; yakın ilişkilerinizin kalitesidir.” Tartışan çiftlerde bile, birbirlerine güvenebilmenin istikrar ve esenlik duygusuna önemli ölçüde katkıda bulunduğu görülmüştür.
3. Denekler seksenli yaşlarında incelendiğinde – ve araştırmacılar mutlulukları için öngörülebilir faktörleri aramak için ellili yaşlarına geri döndüklerinde – en büyük rolü oynayan kolesterol seviyeleri değildi. Yine ilişkiler işaret edilmiştir. Seksenli yaşlarında güçlü ilişkilere sahip olanlar, fiziksel acılarla uğraşıyor olsalar bile daha iyi bir ruh hali içinde kalabildiler.

Zenginleştirici ilişkiler

Minnettarlık ve koşulsuz sevgi derin ilişkilerin temelini oluşturur. Ne alabileceğinizden ziyade ne verebileceğinize odaklandığınızda, ilişki her ikiniz için de bir armağan haline gelir. Bu da öz değerin, özgüvenin ve hayatın zorluklarıyla başa çıkma becerisinin artmasıyla sonuçlanır.

Deneklerin çoğu hırslı ve pek çok hedefe ulaşmış olsa da, bu enerjinin iş dünyasının ötesine etkili bir şekilde kanalize edilmesi gerektiğini belirtmek önemlidir. “İş arkadaşlarını” “oyun arkadaşlarıyla” değiştirmek -özellikle de emeklilikte- rekreasyon, boş zaman, spor veya seyahati içerip içermediğine bakılmaksızın kilit önem taşımaktadır.

Yapılması gerekenler

İlişkiler dağınık ve karmaşık olabilir. Kesin olan bir şey varsa o da değişken olduklarıdır. İlişkilerinizi gözden geçirmenin zamanı gelmiş olabilir:

• İlişkilerinizin bozulmasına izin mi verdiniz? İlişkilerin güçlendirilmesi gerekir. Elinizi uzatın ve bir küçük adım atın. Bir telefon görüşmesi yapın veya bir mesaj ya da e-posta gönderin, uzun zaman geçtiğini ve görüşmek istediğinizi açıklayın.
• İlişkilerinizi değerlendirmeniz mi gerekiyor? Belki de kolay olduğu için aynı kalabalıkla birlikte sürükleniyorsunuz. Arkadaşlarınız içinizdeki en iyi şeyleri ortaya çıkarıyor mu? Eşiniz veya ortağınızla yeni ve heyecan verici aktiviteler yaratmaya mı ihtiyacınız var?
• Bir aile üyesiyle aranızdaki dargınlığı çözmenin zamanı geldi mi?
• Konfor alanınız fazla mı rahat olmaya başladı? Bir süreliğine “cihazlarınızdan” ayrılmayı ve ekran başında geçirdiğiniz zamanı insanlarla geçirdiğiniz zamanla değiştirmeyi düşünün.

Tüm bunlar bir zaman yatırımı gerektirse de, elde edeceğiniz getiriyi bir düşünün!

Harvard çalışmasındaki asıl soruya geri dönelim:

Gelecekteki kendinize şu anda yatırım yapacak olsaydınız, zamanınızı ve enerjinizi nereye harcardınız?

Dilerseniz araştırmayı ve araştırmanın bulguları Dr. Robert Waldinger’in kendisinden dinleyebilirsiniz.

Kaynak: Harward.Edu